Op 16 juli 1950 bezorgt Alcides Edgardo Ghiggia met de fameuze laatste treffer van het WK gastland Brazilië een eeuwig trauma. Exact 65 jaar later overlijdt de Uruguayaan als laatste speler van de Noodlottige Voetbalfinale.
In Brazilië betekent voetbal veel meer dan elders in de wereld: het is een serieuze zaak gelijk politiek en economie. In het dagelijkse, zeer verdeelde leven is afkomst alles bepalend. Voetbal is vanwege de onveranderlijke regels en de afwezigheid van ongelijkheid daarom bepalend voor de nationale identiteit.
De Noodlottige Voetbalfinale van 1950 tegen Uruguay is Brazilië ‘s grootste nationale ramp, die wordt gesymboliseerd in de tragedie van doelman Barbosa.
De verloren ziel van Maracanã “Maracanã geeft Brazilië een ziel waardoor de reus die in het land schuilt uit zijn sluimer zal ontwaken.” –Jornal dos…
Pelé voelde zich uitverkoren als ‘s werelds beste voetballer. De Braziliaan werd de eerste mondiale sportster en voetbalmiljonair, en is de enige speler met drie wereldtitels. Zijn merknaam benaderde die van Coca-Cola.
Mexico‘70 was het attractiefste WK voetbal ooit gespeeld, met Brazilië aan de hand van Pelé als onovertroffen wereldkampioen.